Yıldızları saydığı gecelerde mutlulukla dolup taşardı: Yüz bir yıldız, yüz üç yıldız, yüz dördüncü, gözleri kararıyor, gökyüzü ışıl ışıl! Esrik, kıvançlı: Yeniyetme delikanlı yazmaktan hiçbir zaman vazgeçmeyecek!..
Şimdiyse... Ne yapalım. Yapılacak bir şey yok. Gün bitti. Sigarasını söndürüyor. Kabullenmeli, susup kalmalı. Işıkları söndürüp yatmak, balkonun ışığını, oturma odasınınkini, masa lambası, mutfağın ışığı. Koridorunkini epeydir açık bırakıyor.
Gökyüzü daha kararmamış.
Sayfa 47 - Everest Yayınları, 2. basım, Nisan 2024Kitabı okudu
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.