Kendilerini bizim yerimize koysalar, tüm o acıları çekerken dayanabildiğimiz yere kadar dayanıp, biri faydalı bir şey söyler diye dikkat kesildiğimizde, karşılığında hep aynı yavan tavsiyelerin, teskin edici sözlerin tekrarlandığını, nasıl utanç içinde yüzüstü bırakıldığımızı görecekler. Sadece bugünü düşündüğümüz sanılmasın. Uzaklardaki dağları parmakla gösterip, '' Oraya çık da bir bak, her şey daha net örünecek,'' dediklerinde eminiz doğru söylüyorlar, bundan şüphemiz yok ama bu korkunç karın ağrısına rağmen, ağrıyı görmezden gelenlerin, ''Hadi, hadi, az kaldı, şu dağın tepesine çık tamam''dan başka bir sözlerini işitmiyoruz.
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.