Biyografisini yazan kişilere göre, Goethe, zamanının önemli bir bölümünü sessizce hayali konuşmalar yaparak geçiriyordu. Arkadaşlarından birinin karşısında oturduğunu ve kendisine karşılık verdiğini hayal ediyordu. Başka bir deyişle, eğer kafa sında sorunlar varsa, arkadaşı ona her zamanki mimikleri ve ses tonları eşliğinde doğru ve uygun cevapları veriyordu. Goethe bu hayali manzarayı olabildiğince gerçek ve canlı yaşıyordu.