Bazı kitaplar tekrar okunulası türden . Ve beş yıl önce okuduğum kitaba yeniden konuk oldum. Bu kez seyirci kalmadım . Arif oldum , Maria oldum . Her karakterin yerine koydum kendimi . O kadar mükemmel incelemeler yapılmış ki ben de naçizane yorum yapmak istiyorum . Kitapta altını çizdiğim cümlelerde ;Niçin ilk defa gördüğümüz peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatıyla öteye geçiveriyoruz? diyor Sabahattin Ali .Kendimizi ne kadar tanıyoruz ki , başkası hakkında kesin hüküm verebiliyoruz ya da tanıdığımız, güvendiğimiz kişilerin , beklemediğimiz davranışları karşısında inanmakta güçlük çekiyoruz ? Bu bir çelişki değil midir ? Maria ve Raif Bey'in tanışma faslına, aşkına şahit oluyoruz.Belki olaya genel olarak baktığımızda basit ya da sıradan gelebilir ama önemli olan yazarın bizi okurken romana katması değil midir? Raif Bey'in , Maria'nın düşüncelerini , iç dünyasını anlatırken yer yer kendimizi buluyoruz. Altını çizdiğim farklı sosyal medyada paylaştığım alıntıda arkadaşlarımın yorumu ; "Bu cümle senin için yazılmış olsa gerek ." yorumunu aldım. İşte bu yüzden okuyorum dedim ve yine yazar ; "Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım." diyor.Çoğu kitapseverlerin katıldığı bu cümlelere mutlaka rastlıyoruzdur.Farklı yerlerde okuyup , kitapta olayın aslını bilip, rastlamak ... Bir adamın ruhunun farkına varmasını sağlayan , yalnızlığa alışkanlığını bozan, Maria. Yaşantısı boyunca dört, beş ayın etkisinden kurtulamayan .Kişiliği,bir bayana davranışı, kurduğu cümleler ile beni benden alan Arif Bey . Herkes gibi ben de tanışmak isterdim Arif Bey ile hasta yatağında yakılmaya yüz tutmuş o defterden değil kendi ağzından dinlemek isterdim.Sonu keşke öyle bitmeseydi diyen olmuştur belki. Yarım kalan on yıl boyunca bitmeyen aşkı mutlu sonla bitirmek isterdim . Şimdi defteri okuyan Raif Bey'in iş arkadaşı ve Raif Bey' de değil tüm okuyucularda yarım kalınmışlık hissi oluşmuştur. Yazılması , hissedilmesi , anlaşılması gereken o kadar çok cümle var ki... "Nefsimi ebedi bir yalnızlığa mahkûm etmeye mecburum." diyen yazarımıza sonsuz teşekkürler . Ve son olarak unutmamamız gereken fakat aklımıza dahi gelmeyeni hatırlatmak adına bu cümleler; "Halbuki sebeplerin en büyüğü , en mukavemet edilmezi, ölüm varmış."

Kürk Mantolu MadonnaSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2021317,7bin okunma

·

7 görüntüleme

Yağmur

@_yagmur_ ·

6yıl

Bence güzel bir inceleme olmuş. Bu inceleme için teşekkürler.

Hûdayinabit

@Hudayinabit_ ·

6yıl

Okuduğunuz için ben teşekkür ederim .

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hûdayinabit