Zevkleri ve kabiliyetsizlikleri bakımından yüzeysel, cemiyet hayat meraklıları da asla kendi içlerine dönüp, hem çok
meşgul hem de aptalca geçen kısır hayatlarının ortasında hissettikleri gerçek duyguları aramazlar ve sonunda bu alışkanlık içlerinde gerçek bir duygu belirmesi olasılığını öldürür.
"Başkaları ne der"e bu tabiiyet onları sevimli, terbiyeli, hiçbir özgün yanı olmayan insanlar haline getirir:
İpleri başkalarının elinde duran, iyi huylu mekanik oyuncaklar olurlar. En korkunç anlarda bile hisleri kabul edilen sınırların dışına çıkmaz.
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.