kişi öylesine çaresiz bir durumdadır ki, gönül doyumu aramak yerine, bu eksikliğini unutabilmek için eğlenceye yönelir; kendisini "zevk"e verir. Yani, daha sorumsuz yaşayarak hayatı çekilebilir hale getirmek ister. Örneğin, sarhoşluk geçici bir intihardır; mutsuzluğu bir süre için unutmaktır. Kendini büyük görenle kendine tutkun olan, mutluluğa kavuşmak için yanlış yol tutmuş olmalarına karşılık, mutluluğun mümkün olduğuna inanırlar; ama nasıl olursa olsun sarhoş olmak isteyen, unutmaktan başka çıkar yol bulunmadığına inanmış demektir. Onun durumunda olan birisinin ilk yapması gereken, kendini mutluluğun özenilecek bir şey olduğuna inandırmaktır.
Mutsuz olanlar, tıpkı rahat uyuyamayanlar gibi, mutsuzluklarıyla gururlanırlar.
Sayfa 11
·
101 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.