Gözlerimi kapatıp, atabileceğim en yüksek çığlığı attım. Fakat bu çığlık ağzımdan dışarı çıkmayı başaramadı. Dilim havayı titretmeyi başaramamıştı. Çığlığım, vücudumun içerisinde sese dönüşmeksizin yankılanmıştı sadece. O sessiz çığlık vücudumu dolaşmış, kalbimin titreşimleri durmuştu. Kafamın içi, bir an bembeyaz bir bulut tabakasıyla kaplanıverdi. Çığlığım, vücudumun en ücra yerlerindeki hücrelerime bile ulaşmıştı. İçimde bir şeyler ölmüş, bir şeyler eriyip gidivermişti. Patlayan bir havai fişek gibi, boşluktaki titreme benim varlığıma ait birçok şeyi, acımasızca kökünden yakıvermişti.
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.