Atsız'ın Osmanlı'ya bakışını en iyi gösteren yazısı, Tanrıdağ dergisinin 10. ve 11. sayısında (10 ve 17 Temmuz 1942) çıkmış bulunan "Osmanlı Padişahları" başlıklı yazıdır.
"Osmanlı Padişahları" yazısı, Ali Canip Yöntem'in 9. sınıf Edebiyat kitabının 1937 basımında bulunan şu cümleye cevap olarak yazılmıştır: "... O aralık Abdülmecid tahta geçmişti. Bu her Osmanlı padişanı gibi gaafil ve bîçare bir adamdı..."
Atsız, bütün Osmanlı padişahlarının "gaafil ve bîçare" olmadığını, padişahların her birini tek tek ele alıp değerlendirerek ortaya koyar. Padişahların başarıları ve zaferleri yanında, başarısızlıklarını ve kusurlarıni da belirtir. Mesela 2. Selim'in hiçbir savaşa girmediğini, ayyaş olduğunu, 3. Murad'ın kadınlara düşkün olduğunu, 3. Mehmed'in anasını devlet işlerine karıştırdığını, Abdülaziz'in devleti borca soktuğunu yazar. 6. Mehmed'in Damat Ferit Paşa'yı birkaç defa sadrazamlığa getirmesini ve İngilizlere sığınmasını da onun yanlışları olarak görür. Bazı padişahları da hasta oldukları için veya çok kısa bir süre tahtta kaldıklanı için değerlendirme dışında bırakır (Atsız, Nisan 2015: 115-137).
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.