Belleğin demir zincirini halka halka geriye doğru izleyerek çok kısa bir süre birlikte oturduğumuz o kente dönerim; bizi kendine bitki örtüsü yapmış, ruhumuza, kendimizin sandığımız çatışmalarını ekmiş olan kente. Sevgili İskenderiye!
Sayfa 21
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.