Ne kadar da sığındı ellerim sözcüklere
Abartmamalıyım, önce bir yağmur yağar
Ardından sular gider toprağından şiirin
Sadece ikimizin bildiği bir masalı
Anlatmamalıyım, kan yazar, kalpler okur
Devlere kim inanır, kim bakar karanlığa
Artık söylemeyeceğim lâcivert sevdiğimi
Lâcivert özlediğimi çocuksu gözlerini
Ta içimden yükselen çığlıkları kim dinler
Kim anlar bu benzersiz gönlümün kaderini
Yol biter; yolcu gider; sonrasında yanlızlık
Saati kırılır bir gün ölümün
Ben bir pusulayım yollarını kaybeden
Şiirin o yiğit atlılarına
Ne yana dönsem hüzün
Söylemeye gerek yok, acze düştüyse hayal
Yerinde kalmalı sahilde özlem
Hangi dalga anladı ki denizi
Hangi deniz gördü derinliği
Sayfa 52
·
203 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.