Uzak yerlerin, dünyaya yansıttığı büyük boşluğun çekiciligine kapılıyorum. Bir boşluk duygusu yükseliyor içimden, kollarımla bacaklarıma, organlarımı ele gelmez ve hafif bir sıvı gibi katediyor. Nedendir bilmem, bu boşluğun aralıksız ilerleyişinde, sonsuza dek genişleyen bu ıssızlıkta, bir ruha etki edebilecek en çelişkili duyguların gizemli varlığını seziyorum. Hem mutluyum hem mutsuz, aynı anda hem taşkınlığı hem de çöküntüyü yaşıyorum, Aklımı başımdan alan bir uyumun içinde umutsuzlukla hazza boguluyorum. Bir yandan öyle Şen, bir yandan öyle üzgünüm ki gözyaşlarım göklerin de cehennemin de yansımaları gibi… Üzüntümün sevinci için bu yeryüzünde bir daha ölüm yaşanmasın isterdim.
Sayfa 126Kitabı okudu
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.