Ve yoksulsun sen: bahar yağmuru gibi,
kentin damlarına kutlu düşen,
ve bir dilek gibi, hükümlülerin besledikleri
bir hücre içinde, dünyasız ebediyen.
Ve hastalar, uzanınca başka türlü
kendilerini mutlu bilen; çiçekler gibi ray arasında
öyle zavallı yoksul yolculuğun serseri rüzgarında;
ve kapanıp ağlanılan avuç içi gibi, öyle yoksul...
Sayfa 41Kitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.