Yaşamımı zehirleyen yön şuydu: Onu da, yaşamımın biricik ışığını, biricik mutluluğunu, biricik kalbini de benimle birlikte uçuruma sürükleyebilirdim... Bunları söyleyince o da benim mutsuzluğuma ağladı. Ah! O kadar sevgi dolu, o kadar iyiydi ki... Benim bir tek gözyaşım için, hem de nasıl bir mutlulukla, kendisini tümüyle feda edebilirdi.