Belki de hayat, bir yanından sırlarını aydınlığa akıtırken bir yanından üstüne yeni sırlar eklediğimiz bir kum saatidir ve belki de bütün sırlar aydınlandığında bu saat duracağından sırlar hiçbir zaman bütünüyle aydınlanmayacak ve hayat devam edebilmek için hep biraz gölgeli kalacaktır.
Biz de o gölgelere biraz ışık tutmaya çalışırken kendi gölgemizi ekleyeceğiz ona.
Ve hep ışıklarla gölgeler olacak.
Ve o gölgelerden ışığa öfkeler, kızgınlıklar, sevgiler, sevinçler, aşklar akacak ve bütün bunlar ışığa değdiğinde yeniden bir gölgeye dönecek.
Hayat da çekiciliğini ışığa ya da gölgeye değil, ışığın sürekli gölgeye, gölgenin sürekli ışığa dönmesine borçlu olacak.
Karanlıkta Sabah Kuşları
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.