Birileri "Öfke faydalıdır çünkü insanı cengaver yapar." diyor. O halde sarhoşluk da öyledir. Sarhoşluk da pervasızlık ve atılganlık yaratır. Pek çokları ayık kafayla iyi kullanamadıkları silahları sarhoşken daha iyi kullanır. Aynı bakış açısıyla ruhsal bozukluğun ve çılgınlığın da güç için gerekli olduğunu söyleyebilirsin zira delilik genellikle güç verir. Öyle değil mi? Korku, beklentinin aksine, insanı yer yer daha cevval yapmaz mı, ölüm korkusu bazen en korkak adamı dahi çatışmaya sokmaz mı?
Gelgelelim öfke, sarhoşluk, korku ve bunlara benzer nahoşluklar ve zaaflar kışkırtıcıdır ve hiçbir zaafa ihtiyaç duymayan o erdemi inşa etmezler; ancak kendiliğinden miskin ve tembel yüreği belki bir nebze canlandırırlar. Öfke olmadan cesur olamayan insanlar haricinde hiç kimse öfkelenerek daha da cesur olmaz. Haliyle öfke erdeme destek olmak için değil, onun yerine geçmek için gelir. Hem öfke bir iyilik olsaydı en kamil insanlarda bulunması gerekmez miydi?
Sayfa 41 - Öfke faydalıdır diyen AristotelesKitabı okudu
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.