Doğru İkbal'in odasına kadar gitti. Onu hala orada görecekmiş kurunrusunun mağlubuydu. Örtüleri kaldırılmış, cibinliği indirilmiş karyolasına kadar gitti, bir müddet oraya baktı, sonra hemen oraya,
seccadenin üzerine atıldı, birinci defa olarak feryat ihtiyacını tutmak istemedi, orada bağırarak, kıvranarak şimdi bu evi
tamamen boş bırakan kardeşi için kana kana ağladı
Sayfa 216 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviri: Ali Faruk Ersöz, 3. BasımKitabı okudu
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.