- Cemil, niçin karanlıkta yalnız oturuyorsun? diyordu.
O vakit titreyerek ayağa kalktı, "Geliyordum, anne!" dedi ve hayatta bir ümidi kalmamış bu çocuk, yavaş yavaş, bu siyah geceden şu kendisini çekip almak isteyen yokluktan
ayrılarak, varlığını daha kuvvetle çeken bu sese uyarak, annesini takip etti...
Sayfa 254 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviri: Ali Faruk Ersöz, 3. BasımKitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.