Öcalan evin büyüğüdür, ama ettiği kavgalarda önce annesine güvenir, hüngür hüngür ağlar. Ağlamak şantaj değildir. Ağlamak, beni koru demektir, beni savun. Ama Üveyş hanım gözyaşlarına bakmaz, "himaye etmek yerine, ya gidip intikamını alırsın, ya da seni bu eve koymam" der.' Bu toprağın bilgeliğidir. Sen toprağı sürmezsen, toprak otlarla seni sürer! Çünkü oğul, temizin yegâne yeri ve annenin tek güvencesidir. Bu yüzden oğul kirlenemez (dövülemez). Tersi durumlarda, anne oğlunun elini tutup dayak atan aileye-çocuğa gider.
Tarla insanın bedenidir; kalbi ve beyni burada yeşerir ve ruh burada biçim alır. Üveyş hanım, bazen biriyle kavga ettiğinde ya da kendisine karşı Öcalan bir kabahat işlediğinde ise şunu yapar: Öcalanı alıp ahıra koyar. Bu onun uygulama yeridir. Ya burada, önüne gelene razı olacaksın ya da sen buradan çıkacaksın.
Sayfa 56 - Alfa KitapKitabı okuyor
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.