Analara göre, uzakta kalan her evlat yabancıdır, açtır, annesi olmadan kendi başlarına yaşamayı bilmezler. Hayata karşı çocuklarını nasıl koruyacaklarını bilmediklerinden, hiç değilse ellerinden geleni yapmak igin çırpınıp dururlar. Günlerce, haftalarca görmemiş de olsa, annenin çocuğunu, “Aç değil misin yavrum?” sorusuyla karşılaması bundandı galiba.