Hiçbir şey bilmeden mutlu yaşamak mı, her şeyi bilip mutsuzluklara göğüs germek mi daha iyidir? Cehalet mutluluk mudur? Charlie’nin öyküsünü okuyunca evet, cehalet mutluluktur diyorum. Hiç ışığı görmeyen biri karanlığa mahkum olduğu için belki müteessirdir fakat tadını almadığı bir şey için özlem duyması, acı çekmesi çok da mümkün değildir. Ama
