Şimdi artık hızını almıştı,sözcükler ip gibi birbiri ardından geliyordu.Ara sıra sanki konuşan kendisi değil de ,içindeki bir yabancıymış gibi,kendi sesine kulak veriyordu.Yüreğinin ta derinlerinde birikmiş şeylerdi bunlar,kendisinin bile farkında olmadığı ,birikip birikip de bir anda kabarıp taşan şeyler.Hepsinin boynunu büken yoksulluğu,o korkunç çalışma düzenini,hayvanca yaşayışı ,evde açlıktan ağlaşan kadınlarla çocukları anlatıyordu.Cezalar ve boş geçen günler yüzünden kuşa dönen son ücretleri alışlarını,bunun gözyaşları arasında evlere götürülüşünü anlattı.
Sayfa 225Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.