Uluyan fırtınalar saçlarından yakalayıp
Karanlık uçurumlara fırlattı seni.
Yanardağların doruğundaki ateşlere,
Buzdağlarının zehirli yeşil sularına attılar seni.
Gözyaşlarının tuzuyla kavruldu her bir yanın.
Yağmurların bıçakları delik deşik etti bedenini.
Sapasağlam, tertemizsin gene de,
Kumsalda koşan çocuğun
Elinde sıkı sıkı sıkı tuttuğu
O küçük beyaz taş gibi.