Gönderi

Eğer kafam bedenimle aynı durumda olsaydı çoktandır bir yatakta uzanır vaziyette olmazdım ya da ancak bir deliymişim gibi beni yatağa bağlamak gerekirdi. Israrla söylüyorum, büyük bir talih eseri, kafam diğer organlarımın yavaş yavaş ama bütünsel parçalanmasından kurtardı paçasını. Başka türlü olsaydı çoktan yerlere yuvarlanırdı. Oysa hep mükemmel bir biçimde omuzlarımın üzerinde durdu. Ne söylediğimi biliyorum. Gorgo'ların Medusası'yla hiçbir ilgim yok. Kafam asla yılanların istilasına uğramadı. Bazen uğursuz birkaç kuş içinde dolaşmıştır, hepsi bu. Günbegün çürüyen bir bedenin, insanın varlığı açısından ne denli yıkıcı bir şey olduğunu pek az kişi bilir. Kesin olan bir şey varsa, o da çevremde hiç kimsenin bunu anlayabilecek durumda olmadığıdır. Bugün hayata dört elle sarılabiliyorsam, bunun tek nedeni düşüncelerimin beni yaşama bağlamasıdır.
Sayfa 302 - Everest YayınlarıKitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.