Gönderi

Ellerimi birbirine kenetliyorum ve daha da yaklaşıyorum. Yutkunuyor. "Kelimeyi söyle ve sorununu ortadan kaldırayım." Ayağa fırlayıp tıslamadan önce gözleri açılıyor, "Bunu söylemek zorunda olduğuma inanamıyorum: insanları öldürmeyi bırak. Evimden uzak dur ve beni rahat bırak." Ayağa kalkıyorum ve uzaklaşmadan önce ona rahat bir gülümsemeyle bakıyorum. "Korkarım bunu yapamam, ilham perim." "Neyi yapamazsın?" diye arkamdan sesleniyor. "Neyi yapamazsın?"
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.