... ne de olsa, daha derin bir öğrenim alabilecek durumda değildi. Böyle insanlar vardır. Olağanüstü bir yeteneğe sahiptirler, ama onu değerlendirmeye yetecek enerjiden yoksundurlar ve sonunda hep yeteneklerini ziyan ederler. Böylelerini çok görmüşümdür. Başlangıçta, göz kamaştırırlar. İçlerinden sözgelimi, çok zor bir parçayı, notasına bakar bakmaz çalabilecek yetenekte olanlar vardır. Hem de oldukça iyi. İnsan şaşar kalır. Çok çok üstün birinin karşısında olduğunu sanır. Ama hepsi bu kadar. Asla daha ileri gitmezler. Niçin? Çünkü devam edecek yüreklilik yoktur onlarda. Çünkü aslında çalışmaya zorlanmamışlardır. Şımartılmışlardır hep. Yetenek sahibi olmak gibi bir bahtsızlığa uğradıklarından ve daha çok küçüklüklerinden beri, çalışmasalar bile, çok iyi çaldıkları için övgüler alageldiklerinden, çalışmak onlara, ayrıntıymış gibi gelir. Başkalarının üç haftada öğrendikleri bir parçayı onlar bunun yarısı kadar bir zamanda kaparlar, o zaman da öğretmen, başarabileceklerini sanarak bir başka parçaya geçirir onları. Onu da başkalarının öğrendiğinin yarısı kadar bir zamanda bitirirler. Böylece hiçbir zorlukla karşılaşmayınca, insan kişiliğinin biçimlenmesi için kaçınılmaz olan bir öğe onlarda eksik kalır. Çok acı bir durumdur bu, biliyor musunuz?
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.