Duyunun duyduğuyla, ruhun anladığının kendi içinde sonu yoktur hiçbir zaman. Ama duyu ve ruh, kendileri her nesnenin sonudur diye, seni inandırmak ister: Böylesine kendini beğenmiştir onlar.
Araç ve oyuncaktır duyu ve ruh: Onların arkasında da öz vardır. Öz de, duyunun gözleriyle arar, ruhun kulaklarıyla dinler.
Sayfa 42Kitabı okudu
·
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.