Gönderi

Ah baba! Ne olurdu, paraya tapan bu ömrün ebedî olmayacağını bilseydin! Ne olurdu, menfaat için her şeyini veren bu çevrenin içinden sıyrılabilseydin! Ne olurdu, seni yaratan Zatın, seni bir gün ansızın alacağını fark edebilseydin! Ve ne olurdu, seni dualarla uğurlayacak tanıdıkların, dostların olsaydı! Ah, ne olurdu babacığım! Allah’a kafa tutarak, bu dünyada para kazanıp zengin oldun ama bu servet senin manen iflas edişini engelleyemedi. Şunu bir türlü anlayamadın ki, doğarken sana sorulmadı, ölürken de sorulmayacaktı. Ölümden sonraki hayat hiç mi seni ilgilendirmedi? Sana Allah’ı inkâr ettiren dostlarının sana kabir kapısından sonra arkadaşlık edemeyeceklerini neden düşünmedin? En büyük zenginliğin dünyada bıraktıkların değil, ahirete götürdüklerin olacağını sana defalarca söyleyen kişilerin bir kere bile haklı olabileceklerini neden aklına getirmedin? Sen malı ve şöhreti buldun, ama yaptığın hatalar ve yanlışlarla Allah’ı kaybettin. Bir insan için bundan daha büyük yoksulluk olur mu? Babacığım! Bil ki, şu anda çare olacağını bilsem, senin kurtuluşun için hayatımı bile feda etmeye hazırım. Sen bir babanın asla yapamayacağı zulmü bana layık gördün, ama ben yine de sana hakkımı helal ediyorum. Benden dolayı ahirette ceza görmene dayanamam. İnşallah Rabbim de sana merhametini esirgemez.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.