Gençliğinde şair olma hayalleri kurarken kendisini bir şirketin para hesapları yapar bulan ve hayatını çocuğunu büyütmeye, karısını memnun etmeye, işini kaybetmemeye, kirasını ödemeye, kredi kartında borç biriktirmemeye, hafta sonları arada maçlara gitmeye, yılda sadece bir kere, aileden kalan devremülkte tatil yapmaya, düzenli olarak milli piyango bileti almaya, arada arkadaşlarıyla bira içmeye adayan ve dünyaya avcundaki telefonunun ekranından bakmayı olağan sanan bir adamken, "Artık sadece şairim ben," dedim. "Sadece şairim ve tüm hayat bir şiir."
Sayfa 32Kitabı okuyor
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.