Yıkılışım da sevgim kadar büyüktür benim. Bırak kalbimden ses veren bütün teller ben yaşadıkça sana inanmayı söylesin. Sana kayıtsız şartsız inanmak olsun bütün kazancım yaşamaktan. O zaman her şeye katlanırım. Korkulardan endişelerden uzakta her saniye yaşadığımı bilirim. Çaresizlikler beni korkutamaz. Şu aşağılık dünyanın hiçbir acısı seni sevmeyi unutturamaz bana artık. İnanmak, seni düşündükçe söylediğim bir şarkı olmalı dudaklarımda. İnanmak, gökyüzünün en karanlık zamanında bile görebileceğim bir yıldız olmalı. Dağlardan denizlerden esen serin rüzgarlar gibi senden gelen bir şey olmalı inanmak. Kimi gün kalem olmalı parmaklarımda, kimi gün kulağımda musiki, gözlerimde ışık olmalı. İçtiğim suda, yediğim ekmekte sana inanmanın tadını duymalıyım. Her sabah ilk ışık ,sana inanarak yaşayacağım mutlu bir gün getirmeli bana. İşte o zaman yokluğa bile dayanabilirim, özlemlerim daha derin bir anlam kazanır. Seni beklerken şüphelerin o kahredici zehriyle geciktiğin her saniye bir defa daha ölmem.
··
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.