Stefan Zweig-Mecburiyet
Ferdinand başını gökyüzüne kaldırdı, yeryüzünde insanoğlu için kendi yasasının dışında bir yasa olmadığını ve hiçbir şeyin birine bağlı olmak kadar insanı hayata bağlamadığını hissetti. Dudaklarının yakında karısının mutlu soluğunu duyuyordu, bazen ikisinin bedeni de birbirini hissetmenin mutluluğu ile titriyordu. Fakat susuyorlardı:ikisinin de yüreği sözlerin karışıklığından, insanların yasalarından kurtulmuş sonsuz özgürlüğün içimde uçuyorlardı.
Sayfa 50 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.