Öne Çıkan Yorum
Hocam, gerçekten incelemelerinizi büyük zevkle okuyorum. Çok güzel noktalara değinerek yeni bakış açıları sunuyorsunuz. Kaleminize zeval gelmesin :)))
Teşekkür ederim verdiğiniz değer için. Her zaman dediğim gibi sadece içimden gelenleri, kendim olarak hissettiğim ve kitaplardan sonra araştırdığım birkaç konuda edindiklerimden yazabildiğim kadar varım. :)
Nietzsche, Budala eserini tesadüfen bulup okumasının üzerine Dostoyevski'ye ithafen şöyle diyordu:
"Dostoyevski daha önce Stendhal'da olduğu gibi karşıma çıktı, tamamen kaza yoluyla, bir dükkanda öylesine açılmış bir kitap, daha önce hiç duymadığım bir isim ve birden insanın kendini kardeşiyle karşılaşmış gibi hissetmesi (...) kitabı okumaya devam ettikçe o akrabalık hissi (başka nasıl tanımlayabilirim?) hemen kendini belli etti. O an hissettiğim sevinci tarif edemem."
Aklıma gelince eklemeden edemedim, Dostoyevski'yi çok seven biri olarak bu incelemeniz ayrıca çok hoşuma gitti. Kaleminize sağlık.
Bunu bilmiyordum. Benle paylaştığınız için çok teşekkür ederim. Sabah sabah güne bilmediğim bir şeyle başlamış olmam da benim hoşuma gitti. :)
5 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Dostoyevski, karakterlerinin psikolojik buhranlarını öyle başarılı tasvir ediyor ki Freud in bahsi bile geçemez yanında. Suç ve Ceza kitabını okurken de bunu söylemiştim. Bu kitapta da Mışkin in sara nöbetlerini anlatışı beni bayağı etkilemişti. Sanırım kendisi de sara hastası olduğu için, Mışkin in durumunu bu kadar okuyucuya geçirebilmiş. Paraya değer vermeyen, saf,iyi niyetli, temiz kalpli olmanın anlamı gerçekten herkes için enayilik, budalalıktır. Mışkin bugün aramızda olsa bizim için de " Budala " nın biri olacaktı.
İncelemende de dediğin gibi: " İdam mahkumunun anlatıldığı sahneyi çok sevdim. Ölüm hissinden önceki o saniyelerin ve hatta saliselerin bile farkındalığında olunması, o saniyelerin içinin olağanüstü bir içerikle doldurulması hatta zamanın sanki önceden hiç yapılmamış gibi üçe bölünmesi çeşidinde ayrıntılar aslında bize Dostoyevski'nin bu kitapta kesinlikle otobiyografik özellikte bir yazı üslubu kullandığını gösteriyor. " Bir idam sahnesini gözümüzde en iyi candıracak, idam mahkumunun o an yaşadıklarını, düşündüklerini hissettirecek kişi bunu birebir yaşamış insandır. Dostoyevski çok fazla acı, sıkıntı, hastalık, zorluk yaşadığı için bu kadar başarılı bir yazar olmuş. Çünkü her kitabında kendi hayatından, yaşadıklarından izler bulmak mümkün. Bu kitabında Mışkin in hastalığı ve senin de dediğin gibi o idam sahnesi bunlardan bazıları. Ben de bu kitabı çok severek okumuştum,her Dostoyevski kitabı gibi. Senin incelemen de her zaman olduğu gibi çok başarılı olmuş. Ellerine sağlık.
Dostoyevski Freud'un spoilerıdır diyebiliriz. Daha psikoloji biliminin temelleri bile atılmamışken Dostoyevski temellerin çizimini hazırlayıp planını yürürlüğe koymuştu bile aslında.
"Sanırım kendisi de sara hastası olduğu için, Mışkin in durumunu bu kadar okuyucuya geçirebilmiş." Aynen bu düşüncedeyim, birkaç alttaki yorumda da bundan bahsetmiştim, tam olarak aynı düşünüyoruz bu konuda. Dediğin gibi Mışkin'e bizim de şu an Budala olarak bakacak olmamız benim dediğim Mışkin gerçekleri vs. toplumsal gerçekler yoluna çıkmakta diye düşünüyorum.
Çoğu kitabında otobiyografik ögelerin görüldüğünü biliyoruz bu yazar için. Fakat bu kitabında o ölüm korkusu anı o kadar iyi anlatılmış ki sanki ben idam ediliyormuşum gibi hissetmiştim. Benim de zevkle okuduğum ve incelemesini yazdığım bir kitap oldu.
Yorumun ve verdiğin değer için çok teşekkür ederim Elif, kalemine sağlık senin de.
Oğuz, kitabı bu yıl okuyacağım için kısa bir tereddüt yaşasam da dayanamayıp ilk paragrafı okudum, sonra ikinci, üçüncü derken kendimi yorum kısmında buldum:) Okumayanlar için kesinlikle 'zararlı' bir inceleme değil, aksine daha da merak uyandırdı bende:)
Askerde, komutanların yanına gitmeden önce edebiyatın komutanına güzel bir esas duruş olmuş bu inceleme... Emeğine ve kalemine sağlık... Sevgilerimle...
Çok teşekkür ederim Necip Hocam. :) Kesinlikle spoiler vermemeye çalışıyorum, verirsem de -o da küçük bir ihtimal- belirtirim tabii ki.
Askerde, komutanları da yanıma alıp Dostoyevski'nin varoluşçuluğa karşı bakış açısını, karakterlerini, sara hastalığı nöbetlerinin kafası sırasında yazdığı deli manyak duygu dışavurumlarını onlarla konuşmak isterdim. Edebiyatın komutanı çok güzel bir tamlama olmuş, cuk diye oturmuş. Eksik olmayın, sevgilerimle...
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.