Kitabın 150. Sayfasından sonra oturdum ve hüngür, hüngür, hüngür ağladım. Buraya da tüm zehrimi dökmeden içim soğumayacak. Öncelikle şöyle alakasız bir şekilde başlayacağım..
Biz Yunanlilarla düşmandik. Karşımızda kim olduğunu, kiminle savaştığımızı biliyorduk. Hunharca birbirimizin boğazını sıktık, onlar bizim köylerimizi yaktı. İnsanlarımızı camilerde kurşuna dizdi.... Biz de onları yüzme branşında olimpiyatlara hazırladık... onlar esas düşmanın aslinda ingilizler olduğunu ıngiliz gemilerine binmeye çalisirken ıngiliz askerleri tarafindan süngülendiklerinde anladılar da bizim çok muhterem din kardeşlerimiz sene olmuş 2018 hala anlamadılar...
Arap gibi dostum olacağına, Yunan gibi düşmanim olsun da cacik, baklava kavgasi yapalim. Kardak kayalıklari için birbirimizi tepelim. En azindan adamlar açik yani.
Kosova, priştina, Selanik ve musulun kaybedilmesine ne kadar üzülüyosam. Hicaz için aynı seyi söylemek maalesef mümkün değil. Tasi, taragı ha bide kutsal emanetleri ;))) toplayip döndük işte. Bi düşün yakamızdan artık. Kutsal emanetlerin İstanbula getirilmesine atarlanan abdullahl bin zayed midir nerenin bedevisiyse... Ataları ingilizlerle bir olup yüce peygamberimizin kabrini ve onu savunan Türk askerini kurşunlamadı mi. Bunu yapabilen zihniyetteki adam kutsal emanetlere mi sahip çıkar. Görgüsüz arap saraylarinda mona lisa gibi duvara asacaklari eserlerin olduğu şu anki oda da en azindan 24 saat kuran okunuyo.
Bir gün petrol biticek, o zaman pilavda bitecek. İşte ben o zaman bu suudlarin birbirini boğazlamasini zevkle dokato çekirdek eşliğinde izleyeceğim.
Anadolu açlıktan kıvranirken, küçücük bebeler babaları kanal cephesinde olduğundan annelerinin açlıktan sütü kesildiğinden taş yalıyodu bu memlekette ama işte o insanlar son zamana kadar kutsal topraklara sürre alayini gönderdiler. Hepsi hepsi bu kitapta var. İste bu yüzden abdullah bin zayedmi ne o bedevinin dedikleri beni hiç sinirlendirmedi. Kalibini, kumaşını biliyorum ben onun. Onun dedeleri yerdeki taşi kutsal diye bizim hacilara iyi paralara kakalarken kendi akranlari şu anki hacilarimiza çin mali ve türkiyenin her ilçesinde bulunan bi milyoncuda muhakkak olan yüzükleri güzel güzel pazarliyolar. Sonra Mekkeden geldi diye o yüzük bizde göğüs hizasının üstünde bi dolapta saklanıyor. Vallahi biz adam olmayız...
Tarihte en en icimi acitan olaylardan biri şu kanal- hicaz cephesi...
O zamanlarda Türkmüsün sorusuna estafurullah diyen . Türk diplomatlarından para alıp, aynı anda ingilizlerden silah alanlar.... bizim parçamız, bizim topraklarımızda bize karşı komplo kuranlar... üst tabaka Araplar ,bürokrasi ganimetlerinden yararlanıp, kendı ırkından olupta açlıktan ölmek üzere olan insanlarini çöp kamyolarina atan... Bizim Anadolu insanının gözünde yil olmuş 2018 hala kutsiyet atfedilen Araplar daha doğrusu suud kabilesi... bana uzak Allaha yakın olsunlar.
O petrolde o pilavda bir gün bitecek...
Canım Anadolum. Tek taşina, kedine köpegine bile kurban olayım ben senin iyki bu topraklarda doğmuşum...
Kitabı okuyunca aslında ne demek istediğimi öyle iyi anlayacaksınız ki... bu vesileyle
Hülagüyü sevgi saygi ve minnetle aniyorum.
