Keşke beni de çarpsaydı muhterem, artık adı zihnimde koca bir önyargı :))) "Keşke bugün kendimle karşılaşmasaydım" ı okumaya çalışmıştım. Kitabın monolog yapısı ve sürekli konudan konuya atlaması çok sıkmıştı beni. Dayanamayıp yarım bırakmıştım. :/
Herta Müller görünce artık aklıma akmayan nehir, bitmeyen yol, tekerrür eden fikir geliyor. Nasıl daraltmışsa beni artık :/ Sizin okumanız nasıl gidiyor Nesrin Hanım? Sevebildiniz mi?