Kabuğumu soyduklarında yaşadığım utancı anlatmam mümkün değil. Bana küfür de ettiler sonunda. Kereste dediler. Kereste! Oysa ben bir ağaçtım. Bir zamanlar... Ormanlardan uzak, ırmak kenarında yetişirdim. Gölgem makbuldü. Hızla büyür, uzun ömürlü olurdum. Yapraklarımdan mürekkep yapıldığını duyduğumda onurum biraz kurtulmuştu.
Sayfa 10 - Hece Yayınları / ud sancısı
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.