Cemil Kavukçu'nun ilk okuduğum kitabı- herkes gibi 
Yalnız Uyuyanlar İçin ile başlamayı düşünüyordum okumaya. Ama önüme bu düştü ilk önce- başkalarının sürüklemesindense, rüzgarı tercih ettiğimden başlayıp bitirdim hemen. Başlayıp bitirdim diyorum özellikle; bilen bilir, oldukça tembelimdir özellikle kitap okurken. 6 aydır devam etmediğim kitap var hesabımda. Niye böyle oldu peki, inceleyelim bakalım.
Cemil Kavukçu öyküleriyle tanınan bir yazar. Hatta öykücü – 1990, 2000'li yılların önemli isimlerinden biri. Hala okunuyor kitapları, ama ben bilmiyordum fazla- bir kaç incelemede dikkatimi çekmişti gerçi, Metin hoca da tavsiye etmişti sanırım bir ki yazısında.
Kitaba başladığımda en başta yazarın sade, sıkmayan üslubu ile karşılaşıyoruz. İlk hikayede kitabın adına uygun olarak bir çocuğun rüyası anlatılıyor daha çok. İyi güzel diyoruz, çok fazla etkilenmesek de beğeniyoruz yazarın dilini. İkinci hikayede ise ablasıyla küçük bir çocuğun bağını görüyoruz, bir şeyler uyanmaya başlıyor içimizde.
Üçüncü hikaye “Solgun” ablasını kaybeden orta yaşlı bir adam hakkında- işte burada hikayelerin birbiriyle ilintili olduğunun farkına varıyoruz, acaba yaşanmış mıdır kuşkusu çöküyor içimize.
Diğer hikayeler “O Kadın Fatma Girik Değil”, “Fiyasko” ve “Çiçekler”le konudan biraz ayrılıyor gibi göründe de “Başkasının Rüyası”nda her şeyin bir bütün olduğunun farkına yeniden varıyoruz. Her okuduğumuz hikayede biraz daha giriyoruz Kavukçu'nun rüyalarına. Kitabın sonunda bütün bunların başkalarının rüyaları olduğunu söylese de kahramanımız eşine, biz farkındayız her şeyin.
Başta söylediğim gibi hikayeler tek başlarına güzeller, ama hepsi birleşince insan ne olduğunu anlamadan bitiyor kitabı ve bütünün parçaların toplamının çok ötesinde olduğunu görüyorsunuz. Genel olarak bir burukluk hakim tüm öykülere. Ama öyle yılışık bir şey değil, Cemil Kavukçu sizi melodramlarla vurmak istemiyor. Zaten hayatın kendisi yetiyor o burukluk için.
Öykü seven ya da öykü yazmaya çalışanların okumasının faydalı olacağını düşündüğüm bir kitap “Başkasının Rüyası”. Zaten bir günde bitecek bu kitabı okuyacağınıza pişman olmayacağınızı düşünüyorum. İyi akşamlar.
··
202 görüntüleme
Gerçekten de bütün rüyalarımız birbiriyle bağlantılı mıdır acaba? Sanırım bunu hiçbir zaman bilemeyeceğiz... Tüm öyküleri birbiri ile bağlantılı hale getirmek de güzel bir fikir. İlgimi çekti doğrusu. İlk defa adını duyduğum bu yazarımıza karşı sempati beslememi sağlayan bir inceleme olmuş. Eline sağlık Erhan Abi.
Teşekkürler-rüya olarak değil gerçi bağlantılar genelde, ama güzel hikayeler. İster istemez bağlantı kuruyor insan kendisiyle. Bir bak-bir şey kaybetmezsin:)
1 sonraki yanıtı göster
Sağ olasın yeni bir kişiyle tanıştık. 18 gün olmuş ki inceleme yazmamışım canım çekti, kendimizi dünyanın merkezi gibi hissedip dünyaya seslenmeye ihtiyacımız var. Oturup yazayım ya, zaten 1 aydır Necip de suskun. Batsın bu dünya :)
Mini minnacık, butik mi butik bir Cemil Kavukçu Etkinliği bkz: #29798716
Bu etkinlik vesilesiyle ben de okuyacağım yakın zamanda. Bitme süresi sınırsız olduğu için tembel davrandım. :)
Elinize sağlık Erhan Bey. İncelemenizle iyice merak ettim bu yazarı.
1 önceki yanıtı göster
Gittim ben de, gördüm :) Teşekkürler- geç kalsam da dahil oldum yancı olarak etkinliğinize. Artık tuvalete kalkan birisi olursa yerine bakarım :) Güzel hikayeler, okunası, yerinde bir etkinlik olmuş yani.
1 sonraki yanıtı göster
"Genel olarak bir burukluk hakim tüm öykülere. Ama öyle yılışık bir şey değil, Cemil Kavukçu sizi melodramlarla vurmak istemiyor. Zaten hayatın kendisi yetiyor o burukluk için." Erhan bey, bu vurgunuzu çok beğendim. Kaleminize sağlık.
Çok teşekkürler yorumunuz için. Öyle geldi bana işte. Gerçi gülerek okuduğum bir iki hikaye de vardı, ama genelde buruktu kitap.
Bu yorum görüntülenemiyor
Aynadaki Zaman da güzeldi ama bu kitabını daha bir sevdim... Öyküler hem kendi içinde güzel hem de kitabın tamamına yayılan bağlantı çok akıcı ve ölçülü... Bir yandan bir öykü kitabı okuyorsun ama sanki bir romanın içinde gibisin... Detayları da çok güzel serpiştirmiş. Her ne kadar rüyaların içinde gezse de o gerçekçi anlatımı ve senin de bahsettiğin o burukluk çok hoşuma gitti.
Ölçülü doğru kelime tam olarak, güzel insanın içine işleyen hikayeler, ama öyle şurası abartı ya da buna gerek yok diyebileceğimiz bir şey yok bence de.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.