Gönderi

23 Haziran 1932 Yorgun değilim, yine hiç bilinmeyen bir sebepten dolayı bunalmış haldeyim de; İçimde öyle bir sıkıntı var ki; yaşlar gözümün ucunda ağlarken dökülen değil,tutulan yaşlar bunlar; Bir ruh hastalığının yaşları! Hissedilebilir bir ıstırabın değil. Ne uzun yaşadım hiç yaşamaksızın! Ne çok düşündüm hiç düşünmeksizin! Durgun şiddetlerle,kıpırdamadan aşılmış serüvenlerle dolu dünyalar çöküyor üstüme. Hiç sahip olmadıklarıma ve asla olmayacaklarıma doydum artık, varolmayan tanrılardan bitkin düştüm. Hiç girmediğim bütün savaşların yaraları var üzerimde. Sarf etmeyi hayal bile etmediğim çabalar etimi bitap bıraktı!.. Fernando Pessoa
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.