Dokuzuncu hariciye koğuşu bir Türk edebiyatı klasiği. Peyami Safa kendi çocukluğunda yaşadığı bir hastalıktan esinlerek yazmış. Kendi hayatindan yola çıkarak yazdığı icin psikolojik tahlil yönü çok kuvvetli. Benim çok keyif alarak okudugum bir kitap oldu. Konusu bir yana, anlatımı da şahaneydi. 1 saatte bitecek bir kitap, okumanızı öneririm. #alıntı "Nüzhet bana yalan söyledi. Dünyanın hiç bir Nuzhet'i yalan söylememelidir. Öyle bir yaşta idim ve öyle bir mizaçta idim ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki, yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettigine şaşıyordum. Yalana her sey isyan etmelidir. Esya bile: Damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır, hatta yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filan."

Dokuzuncu Hariciye KoğuşuPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 2022137 okunma

·

493 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Begüm Çakır