Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

220 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
5 günde okudu
Çok gecikmiş bi' inceleme, bi' seslendirmeye girişiyorum. Cesaretimi sürtünen, bana sinen karakterlerden, yazınını giderek sevdiğim, öğrendiğim, öğrendikçe tutkusal bi' yakınlık, korkunç bi' samimiyet duyduğum yazardan, Romain Gary'den alıyorum. Onca Yoksulluk Varken, Romain Gary'nin Emile Ajar takma ismiyle yayımlattığı kitaplarından biri. Bu kitabı yaklaşık iki sene önce okumuştum, çok tesadüfi bi' buluşmamız olmuştu, o anı asla unutamam. Çünkü çok beklenmedik şeyler yaşamıştım okurken. Elimdeki versiyonu 1980, Can Yayınları basımı olan bu kitap neredeyse her sayfası kopuk, sararmış; fiziken geçmişin nostaljisinde ama okuyunca hiç de öyle olmadığını anlıyor insan. Onca Yoksulluk Varken'de Momo adlı bi' çocuğun dünyasında, bakışını "yaşatılan"la değil "yaşadığı"yla aktaran, içi sorularla, fikirlerle dolu büyümüş de küçülmüş bi' çocuğun dünyasına iniyoruz. Büyümüş de küçülmüş deyimi, kendine has ince bi' ukalalık taşıyor, inanın Momo hiç öyle değil. Hiç. Yoksulluk içinde yaşamaya çalışan değil yaşayan bi'ri o, çok sevgili bi' insan. Deneysel davranışları, düşünceleri Madam Rosa'yla, Mösyö Hamil'le hareket halinde, döneniyor. O görmüş geçirmişçesine fikirlerini, duyduğundan söylemiyor Momo, hissettiği anda-derince bize aktarıyor. Ve bizi sarıyor. Momosal dünya küçük bakışlı ama derin görüşlü. Bi' çocuk ne yaşar da dünya kadar şeyi hisseder? Bazı kitapların çok ilginç bi' şekilde kolları ve gözleri vardır ve o gözler okurken size baktığında hissedersiniz. Kitaba ara verdiğinizde kendi rutininizdeyken hissettiğiniz, o etki, bir şeylerin sizi sarmasıyla(kolların) farkına varırsınız. Bu da değişik bi' bağ yaratır. Onca Yoksulluk Varken'in bakışları beni çok rahatsız ettiği için kısa sürede bitirmiştim. Ama, o kollardan hiçbir zaman kurtulamadım. Sevgi kuşkusuz derin duygu ama belirli bi' damgası var, ben bu kitaba sevgi duyamayacak kadar bağlıyım, belirsizliğin, sorgunun, samimiyetin en özel halini yaşamıştım. Tabii bunun ardından Romain Gary'i tanıdım. Buket Uzuner'in yazdığı "Balık İzlerinin Sesi" yaşamış etkileyici bazı insanların hayatlarını birer karakter olarak, yarı gerçek yarı kurgu halinde ele almış bi' kitap. Ordan Uzuner'in aklımda kalan bi' sözü var; Romain Gary "mış gibi" ustasıdır, diyordu. Bu cümle aslında okuduğum her Gary kitabında bana kendini hissettiriyor; ancak "mış gibi"yi iyi bilen bi' insan böylesine samimi olabilir! "Mış gibi" herkesin yaşamak noktasında bazen kendi ayaklarıyla yürüdüğü, bazen itildiği bazen teselli bulduğu çokyüzlü bi' dünya. Onca Yoksulluk Varken'in sarıcılığı "mış gibi"sizliğinden geliyor. Her şeyiyle, her fikriyle, kıyıdaki içsesi, sayfalarca diyaloğu, tokatları ve köpek gözlü ölümleriyle o kadar gerçek ki! Sıklıkla sapıyorum, çünkü Gary beni çıkmazlarımdan biri. Onca Yoksulluk Varken, fakirlikten dem vurmuyor, aksine yokluğun en "var" halini marjinal bi' ruhtan, Momo'dan, anlatıyor. Hüznü kitabın yuvası yapmıyor, çeşitli olayları yansıtarak pek çok duygu kırılması yaşatıyor okura. Hayaller içinde geçmiyor aksine, çok gerçek, yaşanan evlerin içinden bakıyor. Kurguda yukarıdan bakış yok, kurguda yukarısı yok. Kurgu sizin yanınıza oturuyor, sonra karakterler, olaylar yavaşça size sarılıyor. Elbette tüm bu kurgusal yakınlaşma dille tamamlanıyor. Gary benim tanıdığım en samimi yazar. Okumuş olduğum ve diğer kitaplarıyla da farkına vardığım kadarıyla iç-gören kalemi öylesine sivri, kendine has ki... Hava sıcak, ama bu kitap daha sıcak! Yakıcı olmayan, özlemli dost bi' sıcaklıkta. Tavsiyemdir, üşüdüğünüzde Onca Yoksulluk Varken'i okuyun. "— Yahudi barınağım orası, Momo. — Eh peki, iyi öyleyse. — Anlıyor musun? — Hayır, ama yok zararı, alışığım. — Korktuğum zaman gider oraya gizlenirim. — Neden korktuğunuz zaman Madam Rosa? — Korkmak için insanın bir nedeni olması gerekmez Momo. Hiç unutmadım bunu, bugüne dek duyduğum en doğru şeydir çünkü." (sy.47)
Onca Yoksulluk Varken
Onca Yoksulluk VarkenRomain Gary (Emile Ajar) · Agora Kitaplığı · 20093,296 okunma
··
214 görüntüleme
Erhan okurunun profil resmi
Elimin gidip gidip geldiği bir kitap, daha doğrusu yazar. Bir çocuğun gözünden yoksulluk, aslında okumak istediğim bir şey değil. Ama yazar gerçekten de çekiyor beni bir yerden merak ediyordum, şu anda daha da arttı bu çekim. Kitaptan bağımsız olarak incelemeniz, incelemelerden de alıntı yapılabilmesinin gerekliliğini düşündürdü bana. Sonu yok biliyorum ama her zaman karşımıza çıkmıyor böyle güzel cümleler ve incelemeler. Elinize sağlık.
meltem şen okurunun profil resmi
Düşünceleriniz için teşekkürler Erhan Bey. Bazen gerçekten kitaplar ısrarla karşımıza çıkar ve bizler de bi' şekilde erteleriz ya da diğerleriyleyizdir o an. Ama bu kitap şu an sizi cidden çağırıyor olabilir. :) Okurken öyle "bazı" yerler oluyor ki, kitabın kalbiymiş gibi geliyor ve sanki kendi neonlukları içinde okura aydınlanım yaşatıyorlar. Ben de böyle rastlaşınca, eklemeden edemiyorum. :)
1 sonraki yanıtı göster
Necip G. okurunun profil resmi
Meltem ellerine sağlık, çok ilgi çekici noktalara değinmişsin. Özellikle ‘-mış gibi’ mevzusu günümüzün tek kelimelik özeti gibi. Ben de çok kullanırım bu ifadeyi. Çevremizde her şey -mış gibi yaşanmaya başladı çünkü. Kitabı okuyup yazarı daha da yakından tanıma isteği uyandı... Teşekkürler...
meltem şen okurunun profil resmi
Okuma isteği sağlayabilmişsem ne mutlu bana :) "Mış gibi" durumunu yazar burada en içten haliyle biz okurların günümüzle karşılaştırmasını sağlayarak anlatsa da doğrudan "mış gibi" temasını işlediği kitapları "Koca Tembel" ve "Yalan - Roman" kitaplarıdır. Gary bu konu üzerine çok sık değiniyor kitaplarında. Fakat yazara başlangıç olarak ve iyi tanımak adına Onca Yoksulluk Varken'in ilk olması gerektiğini düşünüyorum. Güncel, kalıp yavanlıkların en edebi halini, nükteli hicivli okumak kesinlikle çok zevkli, ilginç oluyor. Düşünceleriniz için teşekkür ederim. :)
5 sonraki yanıtı göster
Selman Ç. okurunun profil resmi
Emeğine sağlık Meltem. Momo'nun hayatı gerçekten de çok zor bir hayat, hiç çocuk olamamış biri. Senin de dediğin gibi; "Onca Yoksulluk Varken, fakirlikten dem vurmuyor, aksine yokluğun en "var" halini marjinal bi' ruhtan, Momo'dan, anlatıyor."
meltem şen okurunun profil resmi
Teşekkürler :) Belki de hayatının dip dibe, yakın aktarımında Momo'nun bu çocuksu, masumiyet dolu halinin etkisi vardı diye düşünüyorum, bu sırada yaşanan tüm zorlukları okur olarak da derinden hissediyor kişi, elde olmayan bi' şey.
Rahime okurunun profil resmi
Meltem Hanım ben bu incelemeyi daha önce okumuş olsaydım tüm samimiyetimle söylüyorum inceleme yazmazdım. :) Söylenmesi gereken her şeyi söylemişsiniz. Kitap her ikimize de benzer şeyler hissettirmiş, sevindim buna doğrusu. Elinize sağlık efendim.
meltem şen okurunun profil resmi
Aynı şeyleri hissetmemize ben de sevindim. Düşünceleriniz için çok teşekkür ederim :)
Mysteron okurunun profil resmi
Kurguda kendimizi yerine koyma değil de dediğiniz gibi kurgunun yanına koymuş okuru sanki; güzel bir noktayı tespit etmişsiniz.Bir de maddi anlamda yoksulluktan, fakirlikten yana bir yakınma teması değil, katılıyorum.Elinize sağlık.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.