Gıdıl İsmet...
Beni merak ediyorsanız bu resimden bana bakın.
dropbox.com/s/josp2eiqbczyc...
Üzerimde duran küllük, yeşile çalan taşlı çakmak ve yarım bırakılmış bir Maltepe sigarasından ibaret. Gerisi alabildiğine toz, toprak. Unuttular bizi, işe yarar yanlarımızı söküp bir boş tarlaya çektiler hurdamızı. Şimdi kurda kuşa yuva
··
957 görüntüleme
Peki siz Servinaz’ı bilir misiniz? Dokuz çocuğunun yedisini toprağa veren Servinaz’ı… Zağlı bilir, bana da o anlatmıştı…
Çocuklar aynı anda sünnet olur, sekiz erkek… Birde el kadar bacıları vardır.
Sekiz erkeğin dört tanesi sünnet olduktan sonra o hafta içerisinde ağlayarak hayatlarını bitirirler.
Geriye kalan kız çocuğunun kafasına bir komşuları tarafından tandır küreği vurulur ve el kadar olan kızcağız oracığa yıkılır. Yıkıldığı yerde yaşamı sona erer…
Bir diğer erkek arpa kuyusuna düşer, anası Servinaz’da peşinden atlar, kuyu içerisinde sarar sarmalar çocuğunu ama çıkarmaya gücü yetmez. Kendi çıkar kuyudan, yardım çağırmaya gidip döndüğünde ise çocuk zehirden kapkara olmuştur.
Bir diğer oğlu (Öz dedem olan) Aydın’ı Çıldır Gölü’ne verir.
Hepsini birer birer toprağa serer. Bildiğim ise çok acılar çektiğidir. İsmi Tayfun ise sebebi de kendisidir.
Servinaz 1986 yılının 11 Ekim’inde eri Abdüllatiften tam 5 sene sonra öldü.
Gerisinde…
İsmet…
Selahattin…
Öksüzlerini yetim bırakarak gitti.
Zaten İsmet’te çok kalmaz anasından sonra ardı sıra gelir…
Ben Maviş, Zağlı’nın hurdasında gelip geçen ömürlerin bekçisi..
Bir keresinde Zağlı’ya “neden sana Zağlı” derler dedim. O ise uzunca anlattı ama benim aklımda kalan ise “bu kadar olaya, bu kadar yazgıya, bu ölümlere, insan değerinin olmayışına, insanın dert diye yandığının aslında ne kadar hafif olduğuna şahit oldumda ondan. Keskin, bilenmiştir benim adım…”
Şimdi ben Zağlı’yı çok daha iyi anladım… Acılar insanı şekillendirir, keskinleştirir….
- Zağlı bilir misin? İsmet kendini asmadan önce etrafındakilere intihar edeceğini söylemiş.
- Bilirim elbet Maviş, bu hanenin yükünü ben 12 sene çektim.
- Ya peki Ayfer Hatunlar İstanbul'a göçtüğünde, çocuklarını burada dede ve neneleri ile bıraktığını, çocukların annelerini 5 yaşından sonra gördüklerini ve anne demeye alışamadıkları için 9 yaşına geldiklerinde anne diyebildiklerini bilir misin?
- Onu da bilirim elbet Maviş. Büyük olanın daha o yaşlarda "Bana İstanbul demeyin başım ağrıyor," değişini de bilirim.
- Hadi uyan Zağlı. 30 sene oldu sesinden mahrum kalışım, bir 30 sene daha bekleyebilir mi düğümlerim bilmiyorum. Güneş iyice soldurdu rengimi, gövermeye başladım. Bir sen olup, bir kendim olup... Senin adına kendi sorularımı cevaplamaktan çok yoruldum. Zağlı, uyan artık...
İsmet'in ilk, tek ve son resmi....
dropbox.com/s/rltgtg2fh6k6l...
Tuzu biraz fazla olmuş.
Okudukça bitmedi.
Acı sevdiğim için acısı güzeldi.
Az biraz gözüm nemlensede.
Sarmalar harikaydı.
O Pato'unun torpidoya sarması.
Tatlı güzeldi ama bilmem yaa öyle şey tadı vardı...Şey...Kabak tadı verdi...Kabak tatlısı mıydı?
Yani genel olarak beğendim.
Ama ekmekle doydum...
10/4 veriyorum...
Afiyet olsun. Başka bir arzunuz :) Doymamışsındır sen şimdi yavan bir ekmekle :)
1 sonraki yanıtı göster
Tayfun eline sağlık, gönülden gelmiş ve yaşanmışlıkla dolu.. Neredeyse roman yazmışsın ama okumaya değiyor sonuna kadar..
Eyvallah Osman abi... İçimizden döküldü yazıya... İnşallah bir kusurumuz olmamıştır.
Çooook uzun olmasına rağmen, kurgusu da, uslubu da çok iyiydi Tayfun Bey... Tebrikler.
Bu yorum görüntülenemiyor
Söyleyecek söz bulamıyorum.. Çok iyiydi Tayfun Bey. Kaleminize, yüreğinize sağlık. Siz ki hep yazın...
Çok teşekkür ederim Özlem hanım. Gerçekten onur duydum. Örnek aldığım kişilerdensiniz. Varlığınız daim olsun.
3 sonraki yanıtı göster
Elinize sağlık, baya dolu bir hikaye olmuş, hayattan parçalarla birlikte- bilsem şöförün yanına koyardım sizi. Teşekkürler tamamı için
Aynı çatıyı paylaşıyoruz ha bir koltuk ileri ha bir geri fark eder mi ki? Teşekkür ederim.
1 sonraki yanıtı göster
Mis olmuş abi, senin hevesin gitmesin hiç.
Kah güldüm, kah hüzünlendim. Çok gerçek bir hikaye olmuş, tam da çekip almışsın gibi yaşamın içinden. En son bölüm, "kimler ne oldu" bölümü de çok hoşuma gitti.
İsmet dair söylenecek çok şey var fakat İsmet'ın katili bizken, söylemeye yüzümüz olmali mi
bilemedim.Ismet bizi affeder umarım. Biz bu ölümden bir ders çıkarırız.
Kalemine,yüreğine sağlık. Var'ol :))
Kurgu muydu gerçek mi? Onu bende bilmiyorum. Bildiğim tek şey? Olaylara müdehale edecek yaşta olamayışım...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.