Araba sehpayla tribün arasında durdu. uşaklar yerlerinden atlayıp kapıyı açtı, katlanan merdiveni indirdi. Polis komiseri indi, arkasından bir karakol subayı ve sonunda Grenouille. Üzerinde mavi bir elbise, beyaz bir gömlek, beyaz ipek çoraplar, tokalı siyah ayakkabılar vardı. Kelepçeli değildi. Kolundan tutan yoktu. Özgür biri gibi indi arabadan.
Derken bir mucize oldu. Ya da mucizeye benzer bir şey ki, bütün tanıkları sonradan mucize olduğunu söylerdi, ama söylemediler, çünkü olayın lafını açmadılar bir daha, katılmış olmaktan dolayı duydukkları utnacın büyüklüğünden.
Olan şuydu; Cour'sdaki ve orayı çevreleyen yamaçlardaki on binlerce kişi bir an içinde, demin arabadan inan mavi elbiseli adamın kesinlilke katil olamayacağı inancını hissetti ta derinlerinden.
Sayfa 245Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.