Srebrenitsa Katliamı!Milletçilik denildiğinde Türk’ü de, Fransız’ı da, İngiliz’i de Amerikalısı da mangalda kül bırakmaz. Çünkü hepsi alnına yapıştırılmış bir bayrakla doğmuştur dünyaya. Sonra da ülkesinin politikalarına göre şekillenir hayatı, hayalleri, kariyeri. Okuduğu kitapların bile ülkesinde basılıp basılamayacağına ülkesinin hükümeti karar verir.
Dünya üzerindeki bazı ülkeler dağların yamaçlarındaki rengarenk çiçekler gibi farklı farklı ırklardan kök salar aynı toprağa. Hepsi için güneş aynı yerden doğar, aynı yerden batar. Renkleri farklı bile olsa, farklı dil bile konuşsalar aynıdır bedenleri, ne eksik, ne fazla.
Dünya kötülüğü körüklemek için doğmuş bir avuç soytarı tarafından yönetiliyor. Tek istedikleri pastanın büyük dilimini değil tamamını almak. Ve korkarımki bunda başarılı oldular. Nefret tüm dünyada revaçta, sokaktaki insanların yüzlerine bakın, bankalardaki, iş merkezlerindeki, esnaf lokantalarındaki, okul önlerindeki bütün bakışlar samimiyetten çok çok uzak. Nefret neslimizi tüketiyor.
Bundan tam 23 yıl evvel 11 Temmuz 1995’de tüm dünyanın seyirci kaldığı (bilerek) büyük bir insanlık katliamı gerçekleşmiştir. 2. Dünya savaşından sonra ikinci en büyük insan kıyımının yaşandığı, akıllara mıh gibi kazınması gereken büyük bir katliam gerçekleşmiştir. Srebrenitsa..
Yugoslavya devletinin parçalanacağı anlaşıldığında, ülkedeki Sırp çoğunluk dizginleri ele alıp tüm dünyanın gözünün içine baka baka Bosna’lı, Katolik, Yahudi, Müslüman, Ortadoks, Ateist inansın yada inanmasın hangi dine mensup olursa olsun, insanları acımasızca katletmiştir. Bu sayede bir çok mafya baronu ceplerini doldururken, onların deyimiyle büyük bir etnik temizlik gerçeklemiştir.
Yıkımın boyutu bugün bile tam olarak tespit edilememektedir, toplama kapmlarındaki tecavüzler, akıl almaz işkencelerden geçmiş yüzlerce insan savaş sonrası aleyhte şahitlik edememesi için iş makinalarıyla toplu mezarlara gömülmüşlerdir. Halen ülkede toplu mezarlarda yakın mesafeden kurşuna dizilmiş, çocuk, kadın, erkek iskeletlerine rastlanmaktadır.
Katliamda yakınlarını kaybedenler bugün bile DNA örneklerinden annesinin, babasının, evladının bir mezar taşı olsun diye kemiklerini aramaktadır. Bu ne demek arkadaşlar, tahayyül edebiliyor musunuz? Çok sevdiğiniz ailenizin, sevdiklerinizin, yan komşumuzun, akıl almaz işkenceler yaşayıp toplu bir mezara gömüldüğünü tahayyül edebiliyor musunuz?
Tüm dünyanın ülkemiz dahil (dönemin Başbakanı Çiller kınama mesajı göndermekle yetinmiş-lütfetmiş-) , hele hele 2. Dünya savaşından çıkmış AB ülkeleri, BM (Birleşmiş yılanlar demeliyim ), İnsan hakları savunucusu ileri demokrasi ülkesi iki yüzlü Batı! Emperyalist Amerika hepsi bu katliamı destekler nitelikte sessiz kalmış HEPSİ! BM 600 kişilik Hollandalı bir asker grubu gönderiyor, halka güvenli bölgeler oluşturmak için, Sırplar geldiğinde taburlar halinde ülkelerine geri dönüyorlar! O insanları ölüme terkettiklerini bile bile!
Söylemek istediğim çok şey var aslında, içimde günlerdir kaynayan bi kazanla yaşıyorum. Gazze şeridinde İsrail tanklarına karşı dimdik duran ve bir buldozerin ezmesi sonucu 24 yaşında hayatını yitiren Barış aktivisti Rachel Corrie kadar cesur olamadığım, böyle bir dünyada pasif-agresif bir hayata kendimi mahkum bıraktığım için, mücadeleye müdahil olmadığım için bu kitabın tokadı sert oldu.
Şimdilerde bütün dünya ülkelerinden gönüllülerin katılımıyla 11 Temmuz tarihinde katliamın yıl dönümünde anma törenleri düzenleniyor. Ne büyük iki yüzlülük!! İnsanlar turlar halinde, ellerinde son model telefonlar, fotoğraf makinaları, ayakta terlik güle oynaya kampları geziyor, kurşunlanmış köyleri dolaşıyor. Dünya bir şekilde yine yolunu buluyor. Ölen onca insan kaç saniye hafızamızda yer kaplıyor?
“Milliyetçilik”, “Etnik kimlik”, “Din”, “Mezhep”, “Ten rengi” “İdeoloji”
İnsan bu yargılardan sıyrılırsa, daha çok insana benzer. Bırakın kim neye inanıyor, nasıl yaşıyor, nasıl giyiniyor,teni ne renk diye tartışmayı. Bu savaşın kimseye faydası yok!
Bu kitapta sizi 23 yıl öncesinin tarihi bekliyor. Bu kitaba polisiye demek bu kitabı geçiştirmek olur. Tarihi bir katliam ancak bu kadar etkileyici romanlaştırılırdı, Glenn Meade gerçekten bu işin uzmanı ve tabi Ali Cevat Akkoyunlu çevirisi, yazarın hemen hemen bütün kitaplarını çevirdiği için yazarla özdeşleşmiş bir çevirmen ve gerçekten çok başarılı. Muazzam bir kitap okudum, tavsiye ederim.
İnsanların savaşlarda ölmediği bir dünya dileğiyle.
