Oysa dindar insanların acayip bir ALINGANLIK meselesi var. Olayı bir fikir ayrılığı olarak görmek istemiyorlar. Anasına nenesine dil uzatılmış moduna geçiyorlar anında. Bu da bana haksızlık gibi geliyor.
Bu alıntı, dindar insanların sürekli savunma halinde olduğuyla ilgili son derece yanlış bir önyargı geliştirildiğinin özetidir bana kalırsa.Belki de dini yaşayan insanların diğerlerinde bıraktığı karşı tarafla ilgisi olmayan bir intibadır bu...Dindar olmayan insanların geliştirdikleri bu aşırı hassasiyetin altında yatan nedenler üzerinde durulursa daha faydalı olacağını düşünüyorum.
Ben bu yaklaşımı eksik buluyorum. Bence bu özellik dindarlar değilde bizim millette mevcut. Eğer kişi dindar kimliği ön planda ise o konuda hiç eleştiri kaldıramıyor. Ya da milli kimliği ön plandaysa gene aynı, başka neler var mesela Atatürk hakkında eleştiri, yada siyasi liderler hakkında, hattâ ilginçtir bilim hakkında eleştiriye karşı aşırı tepki veren insanlar ile karşılaştım.
Bir şeylere kutsiyet atfetmek de her zaman insanlar arasında düşmanlığa yol açıyor. İnanılan dinin eleştirilmesi dini hükümleri dogma olarak kabul eden insanları rahatsız etmemeli halbuki. Doğruluğu kesin olan bir şeyin açığı yakalanamaz çünkü değil mi?
Ben niye bu gün alıntılarınızdan çıkamıyorum bilmiyorum. Güzeldi bu da. :)
bilgisine, tecrübesine ve zekasına güvendiğim bir abi var, aşırı da sorgulayan biri fakat konu din olunca bir hassaslaşıyor, kabullenmiyor hiçbir şeyi, tuhaf bir takıntısı var bizimkilerin, özellikle orta yaş ve üzerinde, yetiştirilme tarzından diye düşünüyorum