Yazınızı okudum ve bir müddet kaldım öylece. Fazla ağır, fazla gerçek, fazla hayat, çok fazlaca tecrübe... Her bir paragraf, saçlara değen herbir darbe içime oturdu. Benim saçlarım bir hayli tecrübesiz, annemin zorla kestirdiği kısacık saçların gözyașlarında kaldım ben daha. Mutsuzluklarımın acısını kuaförden çıkarıyorum bazen sadece. Sizin kadar hayat görmemiş benim saçlarım. Ne desem bilemedim gerçekten.... Hiç aklımda yokken size bu satırları yazdıran kitabı çokça merak ettim. Elinize sağlık...