Kendini oluşturan bireyleri varoluşu için araç gibi gören her oluşum aynı şeyi yapar. Şirketler , kurumlar , çalışanlarına kendi sistemlerinin varoluşu için ne kadar ihtiyaçları olduğunu öğretmeye çalışır. Bir çok durumda ay sonu ödenen maaşlar , kölelik döneminde gün sonu verilen pirinçten farklı değil. Karnını doyurmak , hayatta kalmak için işine muhtaçsın. Bir şirket , fabrika , kurum düşün ki , çalışanları aynı gün istifa ediyor ve kimse orada çalışmayı kabul etmiyor. Kurumun yaşama şansı sıfır. Bireyin bir şekilde hayatta kalma fırsatı vardır , ancak bireylerden oluşan grupların bireysiz yaşama şansı yoktur. .... Ancak her sistem , onu meydana getiren gerçek gücün kendisini değersiz , önemsiz , kendine bağımlı görmesini ister ve koşulları yaratır. Bunu eğitim sisteminden başlayarak yapar .
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.