“Ayağa kalkıp pencereden dışarı baktı, sis sanki daha da artmıştı ama caddeden gelen ışıklar belli belirsiz bir şekilde görülebiliyordu. Melek geldi aklına. ‘Sana yaklaşıyorum, lütfen sabret’ diye mırıldandı, heyecandan yumruklarını sıkarken. Sislerin ardından bir görünüp bir kaybolan ışıklar, sanki Hakan’a doğaüstü olayların yaşandığı bir masalın içinde olduğu hissini veriyordu.”
Sayfa 387Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.