Gruptaki havanın bir anda değişmesine sebep olan şey siyah saçlı çocuğun keskin bakışlarını onlara yöneltmesi olmuştu. Otoritesini hissetmemek için duygu eksikliği problemi yaşamak gerekirdi. “Ne zamandan beri kendi içimizde kavga eder olduk?”diye bir soru dudağından döküldüğünde gözlerimi kırpmadan ona bakıyordum. İlk kez duyduğum ses bende tarif edemediğim bir duygu karmaşası yaratmıştı. Bunu daha önce yaşamamıştım. Onu ilk gördüğüm günden beri aklımdaydı ama sadece şapkası ve köpeğiyle hatırladığım bir çocuktu. Sesinin nasıl olabileceğini hiç düşünmemiştim. Bakışlarını bir anlığına bile bana çevirmedi. Kahverengi gözlerini tekrardan bahçe kapısına doğru çevirdiğinde Bora arkasına yaslandı. Suzan da oturduğu yere iyice sindi. Gergin havayı hissediyordum ama onunla konuşmak isteyen yanım ağır basıyordu. Beni fark etmesini istiyordum. Görmezden gelmesi gurur kırıcı ve sinir bozucuydu.
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.