Babaannem derdi ki:
"Umut da bizim için, kızgınlıklarda...
Dostluk da bizim için, kırgınlıklar da...
Sevinç de bizim için, yılgınlıklar da...
Yeşermek de bizim için, solgunluklar da...
İnan hiçbir şeyin maliki değiliz kızım...
Varsa kendi tırnağınla kaşı başını...
Akacağı varsa,
şifa niyetine akıt yaşını...
Seni belden aşağı vuran olumsuzlukları reddetme ama uyut...
Kendini sadece ömrünün geri kalanında ayakta kalabilmek için avut...
Direndiğin her şeyi
besliyorsun aslında...
Ne kadar güçlü isek
o kadar sınanırmışız, unutma..."