Gönderi

TAPARNİGOS: (Sinirlenir) Siz kadınlar yeni elbiseleri kocalarınızdan daha çok seviyor, sürekli onların ceplerini boşaltıyorsunuz. Bu işe aklım hiç ermedi ve ermeyecek de... Bu ne müsriflik!... Zamane kadınları delikanlılardan çok modaya âşık oluyorlar ve o güzelim yıllarını Allah’ın cezası elbiselere kurban ediyorlar. Zavallı gençlik ne hallere düştü? Biz Paskalya’da bir elbise diktirir onu birkaç sene giyeriz. Bak, şu ropdöşambrıma, Nizamname’nin birinci yıldönümünde diktirmiştim, hâlâ giyiyorum. Ama siz yenilik deyip elbise alırsınız, eskidi deyip kumaş istersiniz. İstersiniz ki kocalarınız durmadan satın alsınlar. Sonra da arazide kurulan asker çadırlarına benzeyen koskoca Malakof’lar giyip sokağa çıkar, insanların geçmesine engel olursunuz. Birisi yanlışlıkla elbisenize basıp yırtarsa adamcağıza ters ters bakar, akşam da “Avanağın biri geçerken elbisemi yırttı” diye kocanızdan yenisini almasını istersiniz. (Şarkı söyler) Öyledir şu kadın işte Hep yepyeni bir elbise Olsun ister üzerinde Almaz isen dediğini Tutturur bir çocuk gibi Elbise der de elbise Ah bir yeni giyebilse Sabah erken der elbisem Yatarken der yok elbisem Yaz gelir ister elbise Kış gelir derdi elbise.
1 görüntüleme
Metin Özdemir okurunun profil resmi
Kadınlara taş gelmiş bu kitapta :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.