Aslında diğer kızlar da mutlu sayılmazlardı. Ama sevilmediklerinden emin değildiler hiç olmazsa. Üstelik güzeldiler. Onlardan farklıydım ben. Daha da farklı olmalıydım. Ben itilip kakılmış, sevilmemiş, istenmeyen kız, her gece Kırkıncı Senfoni'yi, Bahar Ayini'ni, Küçük Bir Gece Müziği'ni giderek hızlanarak, saçlarımı savurarak, düşsel bir piyanoda çalardım.
*Mozart'ın Son Zartı isimli öyküden...