okurken icim parcalandi nefesim kesildi.Lanet olsun
Yüreğinize sağlık keşke böyle bir şeyin varlığı bile söz konusu olmasaydı da size, bana ya da bir başkasına bunu söyleme hakkı tanımaya gerek kalmasaydı. Bunları konuşamasaydık çünkü zaten hiç olmasaydı. Çocuk denince masumiyet, oyun, saflık, gülüş, temiz olan tüm duygular ve diğer güzel şeyler gelmeliyken. Çocuk evlilikleri, çocuk cinsel istismarı, çocuk işçiliği, çocuk ölümleri bunları konuşur olduk. Gerçekten yazık yazık bize ne yazık ki çocuklara çocukluklarını yaşatmaz olduk, onların koca kalplerine sığmayı hak etmeyecek kadar alçaldı insanlık. Olan mı yine çocuklara oldu, ama olmasın daha fazla müsade etmeyelim, ettirmeyelim 🌼 onlar geleceğin yetişkinleri olacak... Onların omuzlarına daha minicikken koca yükler yüklemeyelim, hak etmiyorlar bunları, oyundan, gülüşten ve güzel şeylerden başkasını.
Çok haklısınız zaten belki de bu yüzden Mustafa Kemal Atatürk "Bugünün çocuğunu yarının büyüğü olarak yetiştirmek hepimizin insanlık görevidir." demiştir. Biz insanlık görevimizi yerine getirirsek zaten onlar da oyunlarla, gülüşlerle ve bütün güzel şeylerle karşılaşabilirler. Esas sorumluluk ise bizlerde, onların omuzlarına yüklemeye çalıştığımız bütün şeyleri bizim almamız gerek.
1 sonraki yanıtı göster
Nefesim kesildi incelemenizi okurken, kitapta daha neler var hayatta neler var düşünmek dahi istemiyor insan.
Maalesef öyle, kitapta ve hayatta daha pek çok halının altına atılıp görmezden gelinen gerçek var.
Herhangi bir insanın adının dahi “tecavüz “ içinde geçmesi yeterince korkunçken , bir çocuğun , en güveneceği yerde tüm bunlarla karşılaşması dünyanın bıraktığı en acı gerçek , bizim de en acı kayıplarımızdan olsun.”Baban/amcan/deden kızım/oğlum o senin “ dediğin çocuğa ; “ kim olursa olsun , kendini korumalısın “ demek de kolay değil.”Toplumun hangi kesiminden olursa olsun karşılaşıyor “ olmak da altından kalkılabilecek gibi değil.Sesini çıkaramayan , başına geleni dile dökemeyen,dökmesine izin verilmeyen onlarca çocuk..Herkes kulaklarını açmış dinliyor ama kimse duymuyor...Kurgudan uzak, içler acısı kaç olay daha yaşandı bu kitaptan sonra.Tam , “bakın kadın anlatıyor işte , kurgu olsa bile içiniz acır halbuki siz gerçeğin yıkıntılarını okuyorsunuz “derken.
Azınlık değil de herkes dinlediği şeyi “gerçekten” duyar belki bir gün?
"Herkes kulaklarını açmış dinliyor ama kimse duymuyor" bu cümlenizin altına imzamı atarım, çok yerinde bir tespit olmuş hanımefendi. Dünya tamamen bir kulaktan oluşuyor fakat duymayan cinsinden. İçine sürekli çeşitli sesler atılıyor, mayına basan askerin çığlıkları, direnmek için doğan ve ölen bebekler, bütün bu iğrençlikleri yaşamak zorunda bırakılan çocuklar, hayatları işkenceye dönmüş kadınları sesleri dünya denen o kulağın içine atılıyor fakat altından hiçbir dönüşüme uğramadan geri çıkıyor, duyması gerekenler olmadığı sürece o kulağın büyüklüğünün ve nicelliğinin de bir anlamı kalmıyor.
Ben de bu yüzden incelemenin başında kurgu romanların verdiği o hayalgücü dünyasından biraz uzaklaşmak istedim, doğru yaptığımı da anladım. Zira attığım her adımda aklımdaki hafıza bahçemdeki değerli ve masum insanların cesetlerinin görüntüsüyle beraber yürümeye başladım, inanın hayatınızdan zevk almamaya başlıyorsunuz, inanın ki karşılaştığınız insanlara karşı bazen yalandan da olsa gülmeye başlıyorsunuz fakat aklınızdaki bahçeyle birlikte o cesetlerin ruhları da sizin ruhunuza karışmaya başlıyor.
Salt mutluluğun korkunç bir şey olduğunu anlamaya başlıyorsunuz, her şeyde bir komiklik ve kurgu arayan insanların ne kadar iğrenç olduklarını anlamaya başlıyorsunuz, gerçek sorumluluklarınız sırtınıza binmeye başlıyor. Ne kadar fiziksel olarak dimdik yürüseniz bile ruh kamburluğunuzdan dolayı tinsel dünyanızı kendinize dar ediyorsunuz, fakat ne kadar dar ettiyseniz de o kadar geniş bakış açılarına sahip oluyorsunuz. Ben bu halimden fiziksel olarak mutlu olmasam bile manevi olarak mutluyum. Umarım daha çok kişi rahatsız ola ola ruh dünyasını devindirir.
İncelemeniz için teşekkür ederim. Bu kitaptan sonra size ŞŞŞ... KIZLAR BAĞIRMAZ adlı filmi izlemenizi öneririm.
Ben de hak edilen cezaların alınmasını çok isterim fakat birey olarak bu konuda yapabileceğimiz tek şey bu tür kitapların daha çok okunup bilincin artırılması oluyor...
Bildiğimiz halde rahat edebilmek için görmezden geldiklerimizi yazmışsın. Okudukça daha çok üzdü yazdıkların. Kitaptan uzun zamandır kaçıyorum, henüz hazır değilim okumaya. Çünkü beni çok fazla etkileyecek biliyorum.
Bilinçlenmek ve bilinçlendirmek adına yazmak, okumak, susmamak lazım. Teşekkürler okuyup böyle bir inceleme yaptığın için...
Kaçma, lütfen kaçma... Biz kaçtıkça birilerinin peşimizden kimin için geldiğini nasıl anlayabiliriz? Kaçmamalı. Çok fazla etkilemeli. Bilmiyorum, ben bunları düşünüyorum. Bilinçlenmek bu ülke özelinde çok ütopik bir kavram olsa da yine de bunun için savaşmalı...
2 sonraki yanıtı göster
Bir ay önce Büşra Sayan'ını Tedx 'te görmüştüm başlık garip gelmişti bana düşünsenize başlığı garipti benim için izlediğimde aslında hep duyduğumuz şeyler ama ahlak,ayıp ve toplum kavramları altında saklanan gerçekler.
Ellerinize sağlık incelemeniz çok iyi...
O konuşmada Büşra Sanay'ın sesinin titremesi kadar gerçek bir samimiyet yok. Yıkılmış bir psikoloji ve hâlâ bunlar için savaşmayı sürdüren güçlü bir kadın. Benim yaptığım ise onun bu emeğine sonsuz bir saygı duyup elimden geldiğince kitabın yayılmasını sağlamak...
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.